Balat Kayo o Pagkakaisa

Sa ating kultura o matandang kaugalian meron silang kasabihan na “kung sama-sama, kayang-kaya”. Ang ganitong kaisipan hanggang ngayon ay meron pa rin namang sumusunod at nakakasunod ika nga. Sa mga iglesya ganito rin ang nagiging paninindigan at panuntunan ng marami, sapagkat totoo naman na malaki ang magagawa kung sama-sama ang bawat isa. Kahit sa kasulatan isang kapamaraanan din ng mga lingkod ng Diyos ang sistemang sama-sama, tulad ng ginawa ni Reyna Ester ng Susan. Sila’y nagkaisa na mag-ayuno upang ilapit sa Diyos ang kanilang karaingan (Ester 4:16).

Ganon din ang ginawa ni Nehemia – pag-kakaisa rin ang panawagan niya sa mga Israelita upang gawin ang moog ng Jerusalem. Kung natatandaan ninyo si Gideon mula sa angkan ni Benjamin na sinabihan ng Diyos na pangunahan ang kanilang angkan upang labanan ang mga kaaway. Sa kabila ng pagtutol niya, ipinakita ng Diyos ang kapangyarihan niya kay Gideon. Marami pang mga lingkod ng Diyos ang nagpakita ng pagkikipag-kaisa upang sundin ang kalooban at pinag-uutos ng Diyos.

Sa panahon ngayon makikita pa rin ba ang pagkakaisa sa mga iglesya ni Hesus? Nauunawaan ba sa ngayon ang tunay na diwa, kahulugan ng pagkakaisang hinihingi ng Diyos. Ano ba ang karaniwang makikita sa isang iglesya sa ngayon? Malimit pag-usapan ang patungkol sa ikalalago ng iglesya at laging nasasabi ang kahalagayan ng pagkakaisa upang maisulong ang minimithing bagay. Minsan maririnig sa mga usapan na nakikipag-isa ang isang kapatid, pero sa bibig lang pala yun. Ano ang nagiging dahilan, bakit sila ganito? Maraming bagay ang pwedeng isaalang alang – wala sa puso nila ang kanilang mga sinasabi, o merong nagiging dahilan kung bakit ito nangyayari. Merong hiya lang ang nagbubunsod para sumang-ayon subalit taliwas sa kanilang nilalaman ng puso...

Masasabi ba na pagkakaisa kung salita lang ang maririnig sa isang tao? O nag-uutos lang siya dahil siya’y medyo mataas ang kalalagayan sa buhay o dahil siya ay pastor? Siguro mas maganda kung elders, deacons o pastor ang siyang manguna sa ikagaganda ng iglesya hindi yung puro utos, at maraming dahilang ikinakabit para lamang makaiwas, kasi nasa isip nila na hindi bagay ang ganoong gawain sa kanila. Ang pag-aktong parang isang nangunguna dapat sa salita at sa gawa tulad ng ginawa ni Nehemia at Reyna Ester pinangunahan nila ang mga pinagagawa ng Diyos sa kanila. Sa ngayon nakikita natin na parang mga Periseo ang mga Elders, Deacons at Pastor, sila yung ayaw marumihan ang mga kamay o masaling kahit ang kanilang dulo ng daliri. (Mateo 23). Tama ba ito…. O isa ba kayo o tayo rito?

Huwag tayong magtago sa ating sariling anino, ipakita natin na nasa puso ang ating paglilingkod – isipin lagi na sa Diyos tayo naglilingkod hindi sa tao..