Luke Chapter 23:42-43

Sa bago kong kaisipan ngayon makikita na ito yung tagpo ng nakapako na si Jesus kasama ang dalawang tulisan. Sa ebanghelyo ni Mateo, Marcos at Juan hindi binigyan diin ang pag-uusap ni Jesus at ng dalawang tulisan, dito kay Lucas nabigyan niya ng diin kung ano ang ibig ipakahulugan ng pag-uusap ng mga nakapako. Tingnan natin ang mga ilang pangungusap sa tagpong iyon:

Luke 23:42-43 (NIV) – Then he said, “Jesus, remember me when you come into your kingdom”. Jesus answered him, “I tell you the truth, today you will be with me in paradise”

Lucas 23:42-43 (Salita ng Diyos) – Sinabi niya kay Jesus: Panginoon, alalahanin mo ako kapag ikaw ay nasa paghahari mo na. Sinabi ni Jesus sa kaniya: Katotohanang sinasabi ko sa iyo, sa araw na ito, ikaw ay makakasama ko sa Paraiso.

Sinabi o hiniling ng tulisan kay Jesus na – alalahanin siya ni Jesus kapag “nasa paghahari na ni Jesus”. Ano ang napansin ninyo sa pananalitang iyon, diba panghinaharap, ibig sabihin alam ng tulisan na si Jesus ay babalik upang maghari ng isang libong taon, kasama ang mga hinirang ng Diyos. Alam din ng tulisan na hindi pa iyon ang paghahari ni Jesus.

Sa sunod na sitas ay sumagot si Jesus sa kaniya ang sabi “katutuhanang sinasabi ko sa iyo, sa araw na ito, ikaw ay makakasama ko sa Paraiso”. Tanong – may problema ba sa sagot ni Jesus? Kung babalangkasin natin ang pananalitang ito, may dalawang ibig sabihin – Una na sa oras, sa kalagayang yaon at sa panahong yun isasama ni Jesus ang tulisan sa paraiso. Ibig sabihin noon, yung tulisan ay pinatawad, nilinis, ginawang banal sa oras na yaon, sapagkat siya ay isasama ni Jesus sa pupuntahan Niya. Saan ba pupunta si Jesus pagkatapos noon, diba sabi sa kasulatan sa langit sa kanan ng Diyos Ama. Maliwanag na doon din ang punta ng tulisan, kasi isasama siya ni Jesus.

Ikalawang kahulugan nito ay ganito – katutuhanang sinasabi ko sa iyo, sa araw na ito, ikaw ay makakasama ko sa paraiso. Ano ang inyong napansin? Meron ba? Meron tingnan ninyo yung koma sa pagkakagamit nito – doon sa “sa araw na ito” ito’y pinaghihiwalay ng koma bakit upang bigyan ng kahulugan yung sinasabi ni Jesus sa tulisan. Ano yun? Ang ibig sabihin ni Jesus sa tulisan “sinasabi niya iyon ngayon o sa araw na yun” na makakasama ko sa paraiso. Ganito yun halimbawa – Pupunta ako sa Bayan bukas, gusto ko isama kita. Kaya ganito ko sasabihin sa iyo yun – Sinasabi ko ngayon ito, isasamakita bukas sa bayan. Ibig ipahiwatig ni Jesus na sinasabi niya iyon doon sa tulisan sa araw o sandaling iyon na makakasama siya ni Jesus sa paraiso, naroon yung kasiguraduhan pero sa darating na panahon.

Doon sa una nating kahulugan makikita natin na may kahirapang paniwalaan sapagkat alam natin na si Jesus ang unang bunga ng pagkabuhay na muli at wala pang sinuman ang sumunod sa Kanya hanggang hindi pa natutupad ang Kanyang ikalawang pagbabalik. Walang palakasan dito, kailangang matupad ang nasusulat sa kasulatan (Juan 14:1-3). Iyan ang unang salita ng Diyos na nilalabag kung ganon ang nangyari. Isa pa, kung ganon lang kadali ang sumama kay Jesus, sasabihin ng iba na magpapakasama na lang muna ako, bago na lang ako magsisisi kapag ako ay mamamatay na para deretso na ako sa langit. Kasi ganon yung ibig ninyo na mangyari doon sa tulisan, samantalang alam natin na napakalaki ng kasalanan niya, sa tao at sa Diyos. Oo maari siya’y humingi ng tawad, kumilala kay Jesus, pero nakasisiguro ako na siya’y wala pa sa langit sapagkat sabi sa kasulatan na “patay pa sila” at silay bubuhaying muli pagbabalik ni Jesus. At doon sangayon ako na “makakasama” na ni Jesus ang tulisang iyon ayon sa Kanyang pangako.

Doon sa ikawalang kahulugan, matatanong ninyo bakit ko naman naisip na ganon ang ibig ipakahulugan noon. Simple lang naman sapagkat yun ang naaayon sa sinasabi ng kasulatan o sa tingin ko walang sitas sa kasulatan ang nilalabag noon. Isa pa, may nabasa ako na isang kaalaman na patungkol sa sitwasyong iyon. Sa pananaliksik niya napag-alaman niya na ang orihinal na sulat nito sa Hebrew at Greek ay walang ginagamit na anumang “koma”, ito’y mababasa ng tuloy tuloy – sabi nga hindi raw uso noon ang mga koma, tuldok, pananong at iba pa. Ibig sabihin na sa mga nagsalin na lang ito nadagdagan, napalitan o nabago.

Pero kung ako ang tatanungin at bibigyan ng pagkakataon na baguhin ang sitas na yun dapat ay ganito ang kalabasan noon - Lucas 23:42-43 – Sinabi niya kay Jesus: Panginoon, alalahanin mo ako kapag ikaw ay nasa paghahari mo na. Sinabi ni Jesus sa kaniya: Katotohanang sinasabi ko sa iyo NGAYON, ikaw ay makakasama ko sa Paraiso.

Isaiah 45:7

Kung tatanungin ninyo, kung kalian ako naging “born again”? Hinding hindi ko ito makakalimutan sapagkat marami ang masasabi na nabago sa aking buhay, hindi naman sa isang kisap mata subalit sa pananatili ko sa Diyos ayon sa pamamahala sa akin ni Hesus sa loob ng 8 taong singkad, masasabi ko na hindi Niya ako binitiwan. Taong 1999 ng ipakilala sa akin ang tunay na daan patungo sa Diyos sa taong ding yun nagsimula akong makarinig, makabasa at mag-aral ng salita ng Diyos na deretsang hinango sa banal na kasulatan ang Bibliya. Ano ba ang kaugnayan nito sa bago nating kaisipan? Malaki rin naman sapagkat dito iikot ang ating paksa, kung ano ang talagang nilalaman ng talatang nasa itaas. Sapagkat marami ang sumasalungat sa katutuhanan ng sinabi ng sitas na ito at marami ang salungat ang mga paliwanag gayong napakalinaw naman ng nakasulat doon.

Una sa loob ng 8 taon ko sa pagdalo para makarinig ng salita ng Diyos, pag-aaral, pagbabasa ng ibat ibang aklat na kaugnay sa salita ng Diyos, mabibilang sa daliri ang nagbigay ng malinaw na kapaliwanagan sa talatang ito. Bakit ko nasabi sapagkat wala akong nabasa na ugma sa kung ano ang nakalagay sa talata, sinusubukan ng iba na bigyan ng kanilang pag-unawa subalit lalo lamang nalalayo sa ibig ipakahulugan ng talata.

Ikalawa, wala pa akong naririnig sa mga lingkod ng Diyos na ginamit ito upang mag pahayag ng salita ng Diyos sa gawain o pagtitipon na ito ang ginawang pagkukunan ng kapahayagan ng Diyos. Ang tanong – Bakit? Ano nga ba ang nilalaman ng talatang ito? At kung bakit walang maglakas ng loob na gamitin ang sitas na ito sa mensahe nila. Mahirap bang ipaliwanag ito? O may kinatatakutan silang maipahayag yung talagang tunay na kahulugan ng sitas na ito..

Bibigyan ko ng ilang mga salin ang talatang ating pinag-uusapan upang makita natin kung bakit nasabi natin ang mga pananalita sa itaas: Tandaan na ang pananalitang ito ay mismong galing sa bibig ng Diyos (Yahweh). Masasabi natin na ito ang pagiging Diyos ng Diyos (God’s sovereignty)

Dake’s Annotated Bible References:
Isaiah 45:7 - I form the light, and create darkness: I MAKE PEACE AND CREATE EVIL: I the Lord do all these things.

New International Version (Tagalog):
Isaias 45:7 – Ako ang lumikha ng dilim at liwanag, AKO ANG NAGPAPADALA NG KAGINHAWAHAN AT KAPAHAMAKAN. Akong si Yahweh ang gumagawa ng lahat ng ito.

Kung titingnan natin wala namang napakahirap ipaliwanag sa sitas na ito kung ibibigay lang natin ang pinaka payak na kahulugan nito. Tulad ng simula ng sitas “Ako ang lumikha ng dilim at liwanag” – malinaw bilang Siya ang manlilikha at nabanggit din ito sa aklat ng Genesis na ang Diyos si Yahweh ang lumikha ng liwanag at dilim at tinawag itong umaga at gabi. Pero pansinin ninyo sa wikang English “I form the light, and create darkeness” – pwede naman sabihin na lang na “I form the light and darkness”, pero ang tanong bakit kaya inilagay yung salaitang “create” doon sa darkness. Kasi kong bibigyan natin ng kahulugan may sitwasyon na tinatawag na yung darkness ay kasamaan ng tao o mga pangyayari sa tao, diba? Ano sa palagay ninyo? Kung doon natin i-uugnay malinaw na ang Diyos pa rin ang lumilikha ng kasamaan ng tao (walang papalag ha) paliwanag lang ito. Siempre kong kadiliman yung darkness yung light ay kaliwanagan, kabutihan. Naririnig nyo ba sa paligid nyo minsan ang ganito – “kampon ka ng kadiliman” kung narinig nyo yun – yun na yun..

Sa sunod na phrase ay “I make Peace and Create Evil” – wow, paano natin ito ipaliliwanag na ang dating ay hindi magiging masakit sa pandinig ng iba. Pero bakit natin gagawin yun samantalang yan yung nakalagay sa sitas na ito. Ang Diyos (Yahweh) ang nagpapadala ng kapayapaan, Amen ako dito walang pasubali dito kasi nakikita ito sa lahat ng naniniwala sa Kanya. Subalit ang sunod na salita “CREATE EVIL” – magagawa ba ng Diyos ito sa kanyang nilikha? Merong nagsasabi na ang Diyos ay “makatarungan”, totoo yun, ang Diyos ay “pag-big” siempre walang tanong doon. Pero yung sabihin na Siya yung “nagpapadala, gumagawa, nagbibigay” ng kapahamakan marami ang hindi ito matanggap at ang katuwiran ay ginagawa ito ng Diyos doon sa mga makasalanan lamang. Oo nga naman doon lamang sa mga gumagawa ng kasalanan – pero ang tanong - Lahat ba ay hindi nakagagawa ng kasalasan, lumalabag, at nakakasunod sa kalooban ng Diyos? Kung ang sagot ninyo ay meron – wala ng usapan pa – pero sabi sa 1 Juan 1:8 – kung sinasabi nating tayo’y walang kasalanan, dinadaya natin an gating sarili, at wala sa atin ang katutuhanan. At yung huling pananalita ng Diyos ay - I the Lord do all these things.

Hindi ko na bibigyan pa ng ibang kahulugan ito, ang punto ko lang dito ay ang Diyos ang Siyang may kontrol sa lahat ng bagay na Kaniyang nilikha, Siya ang Magpapalayok at tayo ang luad, maaari Niyang gawin ang lahat ng maibigan Niya sa atin at wala tayong karapatang magreklamo sa Kanya, sapagkat ang lahat ng Kanyang ginagawa sa atin ay para sa ating ikabubuti – anuman ang paraan ng Diyos kung paano makipag-ugnayan sa bawat sitwasyon ng Kanyang nilikha. Iisa lang ang sagot sa talatang ito – yun ay ang “LAYUNIN at KALOOBAN” ng Diyos sa atin.

Sa iba pang kapaliwanagan tungkol sa salita ng Diyos bumisita sa akin http://explanation-ko.blogspot.com

Whose Elders and Deacons?

Matapos nating malaman batay sa Banal na Kasulatan kung ano ang mga tunay na kwalipikasyon ng pagpili, pagtatalaga at mga kinakailangan upang maging isang pastor o taga-pangasiwa sa mga tupa ng Diyos. Narito naman ang isa pang bahagi ng iglesya na nagiging pangkaraniwan na lang, bakit ko nasabi ito, sapagkat naroon din yung ibang paglabag kung paano, sinu-sino ang mga karapat dapat na maging mga tagapaglingkod sa iglesya ng Diyos. Sinu sino ba ang tinutukoy ko dito? Walang iba kundi ang mga tinatawag na elders (matatanda sa iglesya) at mga deacons (katulong ng mga elders). Walang pasubali ito na nasa kasulatan ang mga bagay na ito, pero ang tanong – nasusunod ba ang kwalipikasyong sinasabi sa kasulatan patungkol sa pagpili at pagtatalaga ng mga gawaing ito sa iglesya? Ayon sa kasulatan ganito dapat ang mga itatalaga sa iglesya:

1 Timoteo 3:8-13

8- Kailangan namang ang mga magiging tagapaglingkod sa iglesya ay marangal, tapat mangusap, hindi sugapa sa alak at hindi sakim.
9- Kailangang sila’y tapat sa pananampalataya na ating ipinahayag at walang dapat ikahiya.
10- Kailangang subukin muna sila at makitang marapat bago gawing tagapaglingkod.
11- Kailangang ang kanilang mga asawa ay matitino, hindi mapanirang-puri kundi mabait, at tapat sa lahat ng bagay.
12- Kailangan ding isa lang ang asawa ng isang tagapaglingkod sa iglesya, maayos siyang mamahala sa sariling sambahayan at mabuting magpasunod sa kanyang mga anak.
13- Ang tagapaglingkod na tapat sa tungkulin ay igagalang ng lahat, at buong tapang nilang maipapahayag ang pananampalatayang napasaatin dahil sa ating pakikipagkaisa kay Cristo Jesus.

Tulad ng ginawa natin doon sa kaisipan tungkol sa kwalipikasyon ng tagapangasiwa, balangkasin din natin isa-isa ang mga talatang nabanggit sa itaas bago tayo magbigay ng mga kuro kuro at pala-palagay at nakikita natin patungkol dito. Sa talatang 8 nabanggit na kailangang marangal ang pipiliin – ano ang ibig sabihin nito? Sa pangkalahatang kaunawaan ang pagiging marangal ay tumutukoy sa kung ano ka sa paningin ng mga taong nakapaligid sa iyo, kahalintulad ng walang kapintasan, mabuti ang ginagawa hindi lang sa loob ng iglesya kundi higit sa labas ng iglesya at kung may asawa siempre iisa ang asawa. Makikita rin sa pangungusap kung ito ba ay nagiging tapat o nagkukunwari, nagsisinungaling at gumagawa lang ng estorya. At siempre hindi sakim sa anumang bagay. Sa talatang 9 ito’y pangunahing kwalipikasyon sapagkat kailangan ito na tayuan ng sinumang kumikilala sa Diyos.

Kung mapapansin ninyo sa talatang 10 nasabi na kailangang subukin upang makitang karapat-dapat ang tagapaglingkod bago sila italaga o piliin. Ang tanong. Paano, sino at ano ang magbibigay ng pagsubok sa kanila, ang pastor ba, ang mismong iglesya o ang Diyos. Sa talatang 11 sinabi na kailangan daw ang mga asawa ng bawat itatalagang tagapaglingkod ay matitino – ibig sabihin unang una na ay isa ring mananampalataya ni Hesus, matapat sa asawa, kaagabay ng asawa sa pagpapalaki ng mga anak nila. Sa talatang 12 ay hindi nalalayo sa kailangan ng pagiging tagapangasiwa ng iglesya na kailangang isa ang asawa, mahusay magpalakad ng pamilya at sinusunod ng mga anak bilang ama ng tahanan. At ang talata 13 sinasabi na kailangan tapat sa tungkulin upang igalang ng lahat ng nakapaligid sa kanila, isang halibawa sa paggawa ng kabutihan at sa kaayusan ng iglesya, hindi masisitsit, kagalang-galang.

Ngayon matapos nating balangkasin isa-isa ang mga talata nakakita ba kayo ng mga paglabag sa ngayong patakaran sa pagpili at pagtatalaga ng mga tagapaglingkod sa iglesya ng Diyos. Ako meron. Sa aking mga nakikita sa ngayon sa pagtatalaga ng mga tagapaglingkod sa iglesya ay bumabagsak ulit doon sa ating nabanggit na “pwede na siya” kasi matagal na at panahon na upang bigyan ng pagkakataon ang kapatid. Yan ang napansin ko, pero sino ang nagsalita nito – ang pastor. Tinanong mo ba kung bakit naman yun ang napili niya – kasi raw siya yung napipisil niya. Oppsss, may napansin ba kayo parang isang tao lang ang nagpasya. Kapag tinanong mo ang nagpasya ang sagot eh, kilala ko ang aking mga tupa. Karaniwang sagot na makikita natin na balido naman pero sa katunayan kilala nga ba niya ang tupa niya, oh nakikilala lang niya kasi nakakasama lamang kung araw ng lingo sa iglesya.

Nabanggit natin sa itaas na paano, sino at ano ang pagsukat sa pagpili ng tagapaglingkod sa iglesya. Yung sino nasagot na natin yun. Kung paano ang pagpili nasabi natin na “napipisil” ibig sabihin pansariling gusto, kinakitaan ng mabilis na paglago – katibayan naba yun, matagal na sa gawain. Sila lang ang nakikitaan ng potensyal na kaalaman at pagkilos. Yan yung mga bagay na karaniwang makikita mo sa pagpili sa ngayon ng mga tagapaglingkod sa iglesya. Ano ang napansin mo meron bang nawawala dito? Ang nawawala dito ay ang pinaka-pangunahing hakbang, ano yun? Walang iba kundi ang ipanalangin muna ang mga taong nakalinya upang maging tagapaglingkod ng iglesya. May sumagot, ipinanalangin ko na naman yan eh? Sino ang nagsabi nito ang pastor lamang (sariling gusto ulit). Kung titingnan natin sa kasulan bago sila pumili ipinapanalangin pa at may pag-aayuno pa ng mga kapatid upang ilapit ang mga karapat dapat – hindi yung pastor lamang, hindi yung kilala ko ang aking tupa, sapagkat ang Diyos at si Hesus lang ang nakakakilala sa mga tupa.

Bakit lumalabas na minsan palpak ang pagpili ng mga tagapaglingkod ng iglesysa? Sapagkat silay nakabatay sa mga nabanggit natin sa itaas, hindi yung kung ano yung sinasabi sa kasulatan. Iyan ay nakita ko at naranasan. Meron pa ngang mabilisang pagpili kasi sabi kailangang punan ang mga bakante at minsan naman para lang magkaroon ng karagdagang aktibidadis kapag kaarawan ng pagkakatatag ng iglesya – ito ba ay nangyayari sa iba o sa isang particular na iglesya lang kasi mula’t mula may nilalabag ng sitas sa kasulatan patungkol sa pagpili ng mga tagapangasiwa at tagapaglingkod sa iglesya

Sa karangdagang kaalaman at kapaliwanagan tungkol sa salita ng Diyos maaaring sundan ang link na ito http://explanation-ko.blogspot.com.

God bless you..

Real Pastor!

Bakit ito ang napili kong kaisipan na ating pag-uusapan ngayon? Marami naman diyan na patungkol sa kasulatan, Gaano ba kahalaga ang isang pastor o taga-pangasiwa ng mga tupa? Ito ba’y maihahambing sa isang ama na nangangalaga ng kanyang mga anak o siya’y naroon upang masabi lamang na merong nangangasiwa sa mga tupa. Paano masasabi ng isang pastor na kilala niya ang kanyang mga tupa? Paano naman ipakikita ng mga tupa na meron silang pagpapasakop sa ngangasiwa sa kanila. Ilan lang ito sa mga katanungan na isa-isahin nating sagutin na naka-ugnay sa banal na kasulatan. Subalit bago natin gawin ang mga kasagutan, hayaan ninyong ilahad ko ang mga kwalipikasyon ng isang tagapangasiwa sa mga tupa.

Ayon sa sulat ni Apostol Pablo kay Timoteo ang tagapangasiwa ay dapat ganito:

1 Timoteo 3:1-7
1- Totoo ang kasabihang ito: Ang nagnanais na maging tagapangasiwa sa iglesya ay naghahangad ng mabuting gawain.
2- Kaya, kailangang wala siyang kapintasan, isa lamang ang asawa, marunong magpigil sa sarili, maingat, kagalang-galang, bukas ang tahanan, at mabuting tagapagturo.
3- Kailangan ding siya’y hindi mahilig sa alak, hindi mapusok kundi mahinahon at maibigin sa kapayapaan, hindi gahaman sa salapi.
4- Kailangang siya’y mahusay mamahala sa sariling sambahayan, iginagalang at sinusunod ng kanyang mga anak.
5- Paano makakapangasiwa nang maayos sa iglesya ng Diyos ang isang tao kung ang sambahayan lang niya’y hindi kayang pamahalaan?
6- Kailangang siya’y matagal nang nananampalataya, kung hindi naman, baka siya’y maging palalo at tuloy mahatulan gaya ng diyablo.
7- Kailangan ding siya’y iginagalang ng mga taong hindi kaanib sa iglesya at nang di siya mapulaan at hindi mahulog sa bitag ng diyablo.

Matapos ninyong mabasa ang mga kwalipikasyon ng isang tagapangasiwa sa mga tupa, may nakikita ba kayong mga bagay na maaaring nilalabag sa mga sitas sa itaas sa kasalukuyang mga taga-pangasiwa daw ng iglesya ng Diyos. Balangkasin muna natin ang mga talata sa itaas bago natin balikan ang mga katanungan. Sa talata 1 sinabi ni Apostol Pablo kay Timoteo ang isang kasabihan na ang nagnanais na maging tagapangasiwa (pastor) ay kailangang, naghahangad ng mabuting gawain para sa mga tupa at sa Diyos. Ganon ba ang nakikita at napapanood natin sa ngayon o merong mga tagapangisiwa na may pansaliriling intension. Marami ang gumagawa nito na sa una lang sila kakikitaan ng mga ganitong pag-uugali subalit pagtagal tagal lumalabas ang intension nila. Ang talata 2 ang isa sa mabigat na kwalipikasyon ng tagapangasiwa ay kailangang walang kapitansan – ano ang ibig sabihin nito? Kung sa pangkalahatang ibig sabihin dapat ang tagapangasiwa ay walang masasabi, makikita, maiisip, mapipintas na anuman sa kanya, wow naman eh si Hesus lang yun. Tama kayo sapagkat Siya lamang talaga ang dapat at tunay na tagapangasiwa o tagapag-alaga ng mga tupa ng Diyos’

Talata 3 oh tabi tabi po sa mga taga-pangasiwa na gumagawa ng labag sa sitas na ito, magbago na kayo, at tanungin ninyo ang inyong sarili bakit ka ba nariyan sa kalalagayang iyan, dahil ba inilagay ka ng Diyos o kinakitaan ka lang ng kaunting kaalaman ay pwede na. Sa talatang 4 makikita natin na sinabi ni Apostol Pablo kay Timoteo na kailangan maganda at buo ang sambahayan ng isang taga-pangasiwa, sapagkat ito ay sinasalamin ng mga tupa. Paano yung ang kasambahay ng taga-pangasiwa ay hindi taga-sunod ni Hesus? Hindi siya dapat naroon sa kanyang kalalagayan. Kung meron man ganitong nangyayari sa isang iglesya dapat maisip ng taga-pangasiwa na nilalabag niya ang sitas na ito. Kailangan daw sa isang taga-pangasiwa ay matagal na sa pananampalataya, ayon sa talata 6, bakit naman ganon eh kung pwede na yung isang kapatid kasi kinakitaan na ng kwalipikasyon bilang taga-pangasiwa ng iglesya. O ginagawa lang ito kasi kailangan ng palitan ang kasalukuyang nangangasiwa sa iglesya. Kung pagbabatayan natin ang sitas na ito hindi maaari sa pagpili ng taga-pangasiwa yung salitang “pwede na”, sapagkat hindi ito isang laro.

At sa talatang 7, sinasabi na kailangang iginagalang hindi lang sa loob ng iglesya kunti mas lalong higit sa labas sa mga hindi kasama niya sa iglesya. Anong ibig sabihin nito? Sinasabi na kailangan ang taga-pangasiwa ay kakikitaan ng tunay na pagsunod sa sinasabi sa kasulatan, sino ang dapat makakita yung mga taong nakapaligid sa kanya doon sa labas hindi sa loob. Kung kakikitaan ka ng magandang asal, pananalita, pakikisama, turo, halimbawa sa loob ng iglesya dapat ay mas higit na nakikita ito sa labas. Iyan ang mga kahulugan ng mga sitas na dapat taglay ng isang magiging taga-pangasiwa ng mga tupa ng Diyos.

Ngayon sagutin naman natin yung mga katanungan sa simula ng kaisipang ito. Bakit ko ba ito napiling pag-usapan? Sapagkat makikita na natin sa maraming mga iglesya na ang mga taga-pangasiwa ay hindi kakikitaan ng mga ganitong katangian. Ibig sabihin sa simula pa ng italaga sila ay may kamalian na, sapagkat kung ang Diyos ang talagang nagtalaga sa kanila doon, hindi magaganap ang ganon. Gaano nga ba kahalaga ang isang taga-pangasiwa sa isang iglesya? Hindi ba tatakbo ang isang iglesya ng Diyos kung walang pastor? Sa ganyang katunungan tanging si Hesus lamang ang makakasagot para sa Kanyang mga tupa. Para magkaroon ng kaayusan, yan ang ibang sabi kaya daw kailangan ang pastor. Kung nananalig ka sa Diyos alam mo na Siya ang Diyos ng kaayusan, at yan ay batid ng bawat isa – ibig sabihin meron ang bawat isa ay may kaalaman patungkol sa kaayusan ng anumang bagay. Sa isang samahan kailangan ang pinuno – yan ang depensa ng iba, pero heto naman uulitin ko “ang bawat isa ay may kaalaman patungkol sa kaayusan ng anumang bagay” yan ay bigay ng Diyos.

Kariringgan mo ang ilang tagapangasiwa na nagsasabi na kilala nila ang kanilang mga tupa. Dapat nga naman na kilala nila ang kanilang mga tupa, tulad ng sinabi ni Hesus na kilala Niya ang Kanyang mga tupa. Kayo tatanungin ko, paano mo makikilala ang isang tao? Dib a dapat makasama mo siya, maging palagay ang loob ng bawat isa, may respeto sa isa’t isa at marami pang iba. Ganon din ba sa mga tupa mong inaalagaan? Dib a kung ikaw ay taga-pangasiwa marunong kang himasin, alalayan at pagpayuhan ang iyong mga tupa, pero kung ang katwiran ay ganito, malalaki, matatanda at alam na nila ang salita ng Diyos, pag-aalaga ba yun? Si Apostol Pablo, ay masasabi kong isang tunay at maaaring gayahing taga-pangasiwa sapagkat noong panahong ina-akay palang niya si Timoteo, hindi niya ito iniwan, isinasama, inalalayan, pinayuhan at marami pang iba, kaya nga sinulat niya yung mga talata sa itaas kay Timoteo sapagkat nakita niya yun, naranasan at ipinakita niya. Paano at sino ba ang kailangang pumili, magtalaga ng kapalit na taga-pangasiwa sa iglesya ng Diyos? Kailangan ba itong daanin sa butuhan, napipisil, kinakitaan ng kaunting kwalipikasyon, sakop ng salitang “pwede na”, o paano ba ito dapat isagawa? Ito ang ilang mga katanungan na kung titingnan mo sa totoong kaganapan ay makikita mo, na basta na lang magtalaga, pumili. Naalala ko nga sa lumang tipan ng piliin kung sino ang sunod na magiging hari ng Israel, idinaan nila sa katatayuan, hitsura ng tao. Subalit ang Diyos ay sa puso laging naka-tingin, yan ang ating tatandaan…

Sa marami pang kapahayagan puntahan lang po ang http://explanation-ko.blogspot.com . God bless you… ang bawat isa na kaalaman patungkol sa kaayusan ng anumang bagay

A place like “Hell”

“Hell” siguro narinig o nakarinig nyo na ito sa mga usapan, upukan o mga kwentuhan o sa pelikula lalo na sa mga banyagang pelikula. Ano ba ang ibig sabihin nito? Kung isasalin natin sa wikang tagalog ito ay “dagat dagatang apoy o impiyerno”. Bakit ba ito nagagamit? Sa mga usapan o ginagawang isang bukang bibig kapag nagagalit ang isang tao o sabi sa wikang English “expression”. Upang ipakita ang damdamin bilang galit sa isang tao o sitwasyon. Ano ang kinalaman nito sa bago nating kaisipan na pag-uusapan at tatalakayin? May kaugnayan ba ito sa banal na kasulatan?

Sagutin natin yung ilang katanungan sa itaas, kung anong ibig sabihin ng salitang “hell” – pwede itong i-tukoy sa isang lugar na magulo, madumi, maingay at makalat – na karaniwang sasabihin ng taong nakaranas o ayaw ng ganoong lugar, kaya niya masasabi ito. Ganon din marahil sa buhay ng tao pagka-minsan nakakaranas ng mga pagsubok, problema at ibat-ibang sitwasyon, aburido, kariringgan natin siya ng salitang ito na pinatutukoy sa mga nangyayari sa kanyang buhay. Sa iba naman ito na lang ay nagiging bukang bibig nila sa anumang sitwasyon. Ibig sabihin na dito sa ating mga kasagutan lumalabas na parang inilalarawan ang empiyerno na isang lugar na magulo, madumi, maingay, problema at marami pang iba.. Subalit kung i-uugnay natin sa kasulatan maraming kahulugan ang salitang “hell”.

May nabasa akong kapahayagan ayon sa kaniyang pananaliksik patungkol sa salitang “hell” binigyan niya ng dalawang kahulugan ayon sa mga dictionary:

First meaning for the word “hell” on four centuries ago, taken from Webster’s Twentieth Century Dictionary.

Hell – noun, ME, helle; AS, hell, from helan, to cover, conceal

Second meaning for the word “hell” on 21th Century, taken from The American Collegiate Dictionary.

Hell – the abode of condemned souls and devils…. The place of eternal punishment for the wicked after death, presided over by Satan …. A state of separation from God … a place of evil, misery, discord, or destruction… torment, anguish.

If the English word “helan/helle/hell” had retained it Middle English/Anglo Saxon meaning of to “hide”, “cover”, and “conceal”. It might still be an acceptable translation of “sheol/hades”. But as this word has long since taken on the meaning of the pagan teachings concerning the realm of the dead and the supposed evils contained therein, it is absolutely out of place as a translation of any Hebrew or Greek word found in the manuscripts.

How many times have changed. Tell a person to “go to hell” today, and it is an insult of the highest level. Tell a person back in the dark ages of England the “go to hell” and he would probably go to a cool cellar and bring back some potatoes for dinner. For that is where they stored potatoes – in “hell”.

Nakuha nyo ba ang ibig ipakahulugan ng salitang “hell”. Pero heto ang ilang salin sa salitang ating pinag-uusapan:

Here are the words for which “hell” was inserted as a translation into English:

The Hebrew word SHEOL (31 times)
The Greek word GEHENNA (12 times)
The Greek word HADES (10 times)
The Greek word TARTARUS (1 time)

Every time the word “hell” is found in the King James Bible it is translated from one of these four words. We find the word “hell” 31 times in the KJV Old Testament and 23 times in the KJV New Testament for a total of 54 times and 31 times the “sheol” is translated as “grave”.

Iyan ang ilan sa mga nabasa ko na naka-ugnay sa ating pinag-uusapan. Listen to what I am about to say very carefully: if the word “hell” is the most accurate and correct English word available to translate, the Hebrew word “sheol”, and the Greek words “gehenna”, “hades”, and “tartarus”, then these four words must all have the same meaning. But in reality only two of these four words have the same meaning.

The Hebrew word SHEOL and the Greek word HADES are SYNONIMOUS in meaning. Ibig sabihin itong dalawa lang ang magkapareho ng kahulugan. Meron ba itong sitas sa kasulatan, meron siempre heto..

Acts 2:27 – Because You will not leave My soul in hell (Greek: hades), neither will You suffer you Holy One to see corruption. This quoted from old testament:

Psalm 16:10 – For You will not leave My soul in hell (Hebrew: sheol); neither will You suffer your Holy One to see corruption.

Marami pa tayong makikitang mga sitas sa kasulatan na tumutukoy sa pagkasalin ng salitang “hell”, subalit ano ba ang ating pinupunto dito? Totoo ba na may lugar talagang hell na paglalagyan ng mga makasalanan para kaparusahang walang hanggan. Ang isa pang tanong eh, meron na bang laman ngayon ang sinasabing hell na para sa mga makasalanan? Kapag sinabi nating meron nang laman ang hell ngayon ng mga makasalanan, ibig sabihin na meron na ring mga mabubuti sa langit sa ngayon. Kapag ka nangyari ito maraming sitas sa kasulatan ang nilalabag ng kaisipan iyan. Una na ay ang sinasabi sa Juan 14:1-3 – Huwag kayong mabalisa; manalig kayo sa Diyos at manalig din kayo sa Akin. Sa bahay ng Aking Ama ay maraming silid; kung hindi gayon, sinabi ko na sa inyo. At paroroon Ako upang ipaghanda ko kayo ng matitirhan. Kapag naroroon na Ako at naipaghanda na kayo ng matitirhan, babalik Ako at isasama kayo sa kinaroroonan Ko.

Isa lang ito na lalabagin kung ang kaisipan natin ay tulad ng nabanggit natin sa itaas na meron ng mabubuti sa langit. Ganon din sa hell na wala pang laman ito sapagkat ang lahat ay naghihintay ng ikalawang pagbabalik ni Hesus at ng paghuhukom kung saan malalaman kung sa hell ka o sa langit. Pero marami ang nagsasabi na kapag namatay ka nang mabuti o matuwid, walang kasalanan at nakipag-isa ka kay Hesus tiyak na pagkamatay mo sa langit ka pupunta. Hindi kaya ang ibig sabihin nito ay kapag na kay Hesus ka at nanatili ka sa Kanya, may katiyakan na sa Kanyang pagbabalik makakasama ka sa mga bubuhaying muli at makakasama Niya sa langit tulad ng nasabi Niya sa mga sitas sa itaas.

Pero saan pupunta ang mga namatay na makasalanan at hindi makasalanan? Ayon sa kasulatan sila’y tulog, bakit tulog, upang maghintay ng pagbabalik ni Hesus para hukuman ang lahat. Saan lugar ito, merong lugar na inihanda ang Diyos para sa kanila.

Sa karagdagang kaalaman patungkol sa salita ng Diyos bukas po ang aking http://explanation-ko.blogspot.com .

God bless you.

Is Tithes Applicable Today or Not?

Walang katapusang katanungan ng napakaraming naniniwala sa Diyos at sa ating Panginoong Hesus ang patungkol sa ating usapin ngayon. Hindi lamang katanungan, nagiging paksa pa rin ito ng mga usapan sa simbahan, kalye, skool, internet, chatting at email, walang pinipiling edad ang usaping ito hanggang naiintidihan ng sinuman ang pinag-uusapan. Saan ba ito nalagay sa banal na kasulan sa lumang tipan o bagong tipan? Marami ang nagsasabi pareho daw nabanggit ang pagbibigay ng ikapu sa luma at bagong tipan, kaya balido na kailangang magbigay nito ang isang nakakilala kay Kristo bilang pagsunod. Lahat naman sumasang-ayon na nakalagay nga ito sa kasulatan, na ibig sabihin ay kailangang sundin ninuman na sumusunod. Subalit ang tanong ng marami, tama bang magbigay ng ikapu ang lahat ng nanampalataya kay Jesus samantalang hindi ito itinuro Niya noong Siya’y narito pa sa lupa?

Tama ba ang aking narinig at nabasa na pati mga Katoliko ay magsisimula ng magbigay ng ikapu? Tingnan natin ang bahagi ng isang lathalain na patungkol dito:

TACLOBAN CITY , Philippines --Citing a decline in collections during masses, Catholic priests in Leyte have said they are considering tithing to shore up the local Church's finances.

This was revealed by a high-ranking priest of the Metropolitan Diocese of Palo, the biggest diocese in the Eastern Visayas . "But there is no [finality] on this yet. We are just exploring that possibility," Father Amadeo Alvero, social communications director of the diocese, said on Saturday. Alvero said the issue on tithing would be discussed by all the priests within the diocese at their meeting on June 9 to be held in Ormoc City .
Alvero added the priests would discuss how to carry out the tithing. The Metropolitan Diocese of Palo has under its jurisdiction more than 70 parishes in Leyte province and is under the stewardship of Archbishop Jose Palma. Alvero said the plan to tithe parishioners stemmed from the decline of their collections during masses experienced by many parishes of the diocese over the past few months.

The diocese has many projects and other financial obligations that needed to be to met, he added. Collections during mass remain one of the main sources of funds for the Catholic Church, according to Alvero. Tithing is strictly followed by other religious sects, but not the Catholic Church. A tithe is one-tenth of one's annual income, paid as a voluntary contribution or a tax or levy usually to support a religious organization.

Alvero said the financial difficulties facing the country resulted in the decline of the collections received by the church from parishioners every celebration of Mass. But while the Church understood the plight of their parishioners, parishes also needed to survive, he said. "The diocese is growing. We have so many expenses to meet and we cannot just spend freely. So we must have some sort of stable or ready source where we can get when the there is a need for it," Alvero said. So far, Alvero revealed, only a big parish like the Santo Niño Church is not feeling the financial pinch.

At mula rito marami ang naglabasang usapin patungkol dito, nariyan yung pagbibigay ng mga kuro kuro ng bawat isa. Meron naman todo ang kanilang depensa sa kanila daw pananampalataya. Meron ngang nagtanong sa isang “tither”. Diba ikaw ay nagbibigay ng ikapu buwan buwan? Sagot ng tither siempre kasi yan ang aking pananampalataya. Halimbawa: bago mo ibigay ang ikapu sa katapusan ng buwan nakatanggap ka ng pasabi, tawag, o text galing sa mga magulang mo, sinasabi na kailangan nila ang pera sa dahilang buhay at kamatayan ng isang kapatid sa pagamutan – ano ang iyong gagawin? Ibibigay mo ba ang pera mo sa tithes o idaragdag mo sa ipadadala para makatulong? Kayo po ang makasasagot niyan ang akin lang po ay ang mga maaaring mangyari sa isang mananampalataya.

Pasinin nga natin ang nilalaman ng balita sa itaas, kung ano ang dahilan ngayon kung bakit nila kailangang manghingi o ipatupad ang ikapu sa simbahan. Ilan sa mga sinasabi roon na kailangan matugunan ang pangangailangan ng simbahan, tumataas ang mga gastusin, may mga proyekto sila. Sa ganang akin kawawa naman yung ikapu kasi panakip butas lamang sa mga gastusin sa loob ng simbahan. Pero pwede naman yun kasi nga naman wala silang ibang pagkukunan. Eh yung sinasabi na marami silang proyekto tama pa ba yun sa layunin para sa ikapu? Sapagkat kung babalikan natin yung sinasabi sa kasulatan patungkol sa ikapu – ito ay para sa mga Levita na nangangasiwa sa bahay sambahan sapagkat wala silang ibang ikabubuhay. Tapos para sa ikalalaganap ng salita ng Diyos baka kasama doon sa proyekto yun. Pero heto ang tanong ko pa doon sa lathalain na yun, matuloy man o hindi, wala nabang nagpapabinyag, kumpil, kasal, namamatay doon sa lugar na yun o kinukulang pa rin ang kinikita doon.

Balikan natin yung ipinatutupad na ikapu sa mga iglesya ni Hesus. Saan ba napupunta ang mga ito? Ito ay ginagamit sa mga pangangailangan ng sambahan, saan sa sambahan bayad sa upa ng bahay, kuryente, tubig, pagkain, pambigay sa mother church kasi ginagamit ito para doon sa mga kapatid na humahayo sa bansang Pilipinas, kasi naka-tuon na ang kanilang lahat na oras sa paglilingkod sa Diyos (wala silang ibang trabaho) yan ang suma total noon, pantulong sa mga nangangailangan, nasabi bang lahat ang pinaggagamitan. Sa kasulatan meron bang nasabi si Hesus na magbigay kayo ng ikapu para sa mga ganitong bagay? Meron Siyang sinabi sa Mateo 23:23 subalit ito ay pagpapamukha sa mga Pariseyo sa kanilang mga likong gawa. Tandaan na ang mga ito ay naniniwala sa kautusan ng lumang tipan at kinakalaban ang lahat ng turo ni Hesus.

Paano nga naman matutugunan ang pangangailangan ng sambahan kung hindi ibibigay ang ikapu? Ikapu lang ba ang tanging paraan para matugunan ito o ginagamit lang itong sangkalan. Ang pagbibigay ba ng ikapu ay isang batas na dapat sundin sa bagong tipan kasi kailangan ito sa pangangailangan sa simbahan? Kung ganito ang layunin nito wala kayang nilalabag sa kasulatan ito? Hindi po ako laban sa pagbibigay ng ikapu, subalit gamitin itong sangkalan, o gawing batas sa bagong tipan yan po ang taliwas sa aking paniniwala at karapatan. Sapagkat kahit si Apostol Pablo ay hindi binigyan ng anumang bigat sa kanilang balikat ang bawat naniniwala sa ating Panginoong Diyos, bagkus ginawa niyang pagaanin kung paano makatulong sa kapwa, sa simbahan at yun ay sa pamamagitan ng pagkakaloob ng kusa loob at sa makakayanan.

Kung kinakailangan po ninyo ang karagdagang kaalaman patungkol sa salita ng Diyos makatutulong po ang aking blog na http://explanation-ko.blogspot.com para po sa pang araw-araw na kalakasan espiritwal…

God bless….